+1024.jpg)
Jezus leefde, net als wij, in een wereld waarin de dood als een angstaanjagend en onontkoombaar monster op ons afkomt. Soms hoor je het gegrom dichtbij, andere keren klinkt het ver aan de horizon.
Toen ik vandaag Johannes 5:18 las (in de ESV is dit ene vers een apart vermelde perikoop!) realiseerde ik mij ineens hoe snel Jezus al met doodsbedreigingen aan Zijn adres werd geconfronteerd. We lezen pas over Zijn lijden en sterven in hoofdstuk 18 en 19, maar de eerste concrete plannen om Hem te doden lezen we dus in hoofdstuk 5.
Dit betekent dat wij maar liefst dertien hoofdstukken in het Johannesevangelie lezen, waarin deze plannen al speelden. Jezus heeft – naar de kennis van nu – dertien hoofdstukken lang als een bedreigd Persoon geleefd. En toch ging Hij door met het doen van de wil van Zijn Vader. En uitgerekend dit vormt de aanleiding van de doodsbedreigingen.
Overtreding van de Sabbatswet: welke eigenlijk?
Het begint op een Sabbat. Jezus geneest een man bij het bad van Bethesda. Hij geneest de man door hem te gebieden: “Sta op, neem uw mat op en wandel.” De man, zich van geen kwaad bewust, gehoorzaamt de stem van Jezus en komt even later religieuze leiders tegen, die hem zien wandelen… met zijn matras. En dat schijnt niet te mogen – het is immers Sabbat. Wanneer we het Oude Testament lezen (en dan in het bijzonder Nehemia 13:19 en Jeremia 17:21) geldt inderdaad een verbod op het dragen van goederen. Dit is echter een economische aangelegenheid, dat geen betrekking heeft op de situatie van de man. Er zit geen enkel economisch belang in het dragen van zijn matras; hij doet slechts de wil van Hem die hem genezen heeft.
Deze gehoorzaamheid gebruikt hij dan ook als verweer. Wanneer hij Jezus aanwijst als Degene Die hem deze opdracht heeft gegeven, is de man snel uit beeld en richten de religieuze leiders hun pijlen op Hem.
Het is duidelijk dat Jezus’ genezende handeling niet te bestempelen valt als Sabbatsschending, omdat Hij dienend optreedt voor iemand anders. Hij is niet voor Hemzelf aan het werk. De Joden hebben hier het Sabbatsgebod te strak, te kil en te ver doorgevoerd. Jezus legt uit waarom Hij op deze Sabbat heeft genezen: “Mijn Vader werkt tot nu toe en Ik werk ook” (vers 17).
Hij verwijst hier naar God, Zijn Vader, en legt uit dat Hij altijd werkt. In Christus zien wij dus het voorbeeld van een handeling op Sabbat, die niet zondig is, maar God juist grootmaakt! Christus heeft God verheerlijkt door een leven, achtendertig jaar lang getekend door gebrokenheid en moedeloosheid, te herstellen.
Wij mogen dus wel degelijk bepaalde handelingen verrichten op Sabbat, wanneer deze de kwaliteit van leven bevorderen en de risico’s hiervoor wegnemen – voor zover dat kan. Als wij echter handelingen verrichten met uitsluitend economische motieven, zondigen we. Het mag duidelijk zijn dat Jezus hier niet op uit was.
Gods glorie in het doen van Zijn werken
Maar hoe kunnen wij Jezus hierin navolgen? Om het breder te trekken: hoe weet ik nu of ik als Farizeeër met de Wet aan de haal ga of dat ik als volgeling van Jezus gehoorzaam ben aan Zijn geboden? En wat moet ik doen, wanneer ik, juist door het gehoorzamen en verheerlijken van God, geïntimideerd en bedreigd word?
#1 God verheerlijken is ons levensdoel
Toen Jezus naar deze aarde kwam, heeft Hij – naar Hebreeën 10:5-7 – Gods boekrol in gehoorzaamheid aanvaard en alles gedaan wat daarin opgetekend staat. Wat deze boekrol voor Jezus is, is de Bijbel in feite voor ons. In de Bijbel lezen we over Gods wil. We vinden er Zijn bepalingen, wetten, geboden en we lezen ook over de uiteindelijke toekomst.
Wij zijn daarom op geen enkele manier in het duister aan het tasten met betrekking tot Gods wil voor ons persoonlijke leven. De boodschap is niet moeilijk; hij is glashelder. En omdat we zo’n zekere wegwijzer hebben, dienen we onze gedachten te vullen met de woorden van Gods boek. Ons verlangen zou hetzelfde moeten zijn als dat van Christus, toen Hij gewillig Zijn heerlijkheid aflegde, mens werd en kwam om te lijden, sterven en op te staan.
#2 God verheerlijken is belangrijker dan ons leven beschermen
Toen Jezus naar deze wereld kwam, wist Hij dat Hij zou sterven. Dit was opgetekend in Zijn boekrol. Het was de wil van God. Wat zou Hem ertoe hebben gebracht te volharden in de weg die Hij ging? Ik denk twee dingen: Gods wil en Gods glorie. Er wordt wel gezegd dat Gods wil de veiligste plek is.
Wat wij als mensen moeten leren – en wat Christus als volmaakt Voorbeeld heeft bewezen – is dat het moment en de wijze waarop wij komen te sterven – ja, zelfs al is het een gewelddadige dood – zijn bepaald door God. Er zijn teksten in het Nieuwe Testament die bewijzen dat het voor ons belangrijker is Gods wil te doen en hierom gedood worden dan Gods wil niet te doen en het leven hier op aarde te redden. Neem bijvoorbeeld Marcus 8:34-38:
En toen Hij de menigte met Zijn discipelen bij Zich geroepen had, zei Hij tegen hen: Laat wie achter Mij wil komen zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen. Want die zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven zal verliezen omwille van Mij en om het Evangelie, die zal het behouden. Want wat zal het een mens baten als hij heel de wereld wint en aan zijn ziel schade lijdt? Of wat zal een mens geven als losprijs voor zijn ziel? Want wie zich voor Mij en Mijn woorden geschaamd zal hebben in dit overspelig en zondig geslacht, voor hem zal de Zoon des mensen Zich ook schamen wanneer Hij zal komen in de heerlijkheid van Zijn Vader, met de heilige engelen.
Of neem Lucas 12:4-5:
En Ik zeg u, Mijn vrienden: Wees niet bevreesd voor hen die het lichaam doden en daarna niets meer kunnen doen. Maar Ik zal u laten zien voor Wie u bevreesd moet zijn: Wees bevreesd voor Hem Die, nadat Hij gedood heeft, ook macht heeft in de hel te werpen. Ja, Ik zeg u, wees bevreesd voor Hem!
Jezus wil dat wij ons aardse leven in perspectief leren zien. Toen Hij de man op Sabbat genas, en verklaarde dat Zijn Vader altijd werkt (en Hijzelf dus ook), wist Hij dat dit Hem Zijn leven kon kosten. “Maar,” zo redeneert Hij hier, “Ik heb God verheerlijkt. Ik heb Zijn glorie getoond in de genezing en als ik hierom moet sterven, dan weet Ik dat Mijn Vader Mij met vreugde zal ontvangen.” Voor Jezus is het beschermen van het eigen leven niet het allerbelangrijkste. Als dat zo was, had Hij nooit vrijwillig Zijn heerlijkheid afgelegd.
Gods wil doen is belangrijker dan ons leven beschermen. Zelfs in de genezing van de verlamde man ligt deze waarheid opgesloten. Jezus geneest hem namelijk door te gebieden. Hij zegt niet: “Ik wil dat u geneest,” maar: “Sta op, neem uw mat op en wandel.” Dat is geen wens, het is een gebod. En de man gehoorzaamt.
Als Jezus hem later weer ontmoet, waarschuwt Hij hem met de woorden: “Zie, u bent gezond geworden, zondig niet meer opdat u niet iets ergers overkome.” Voor Jezus gaat er nog iets bóven fysieke gezondheid, namelijk geestelijke gezondheid: een rechte omgang met God. De verheerlijking van God. Zelfs al zou iemand deze rechte verhouding met God moeten bekopen met fysieke dood, “then so be it!” Hij heeft ons Zelf het voorbeeld gegeven, en is door Zijn Vader verhoogd. God beloont hen die trouw aan Hem zijn!
#3 God verheerlijken in tijden van intimidatie is het kenmerk van trouw
Wanneer wij te maken krijgen met intimidatie of bedreigingen, wordt er getrokken aan onze loyaliteit. In hoeverre zijn wij bereid trouw te zijn aan datgene waarvan we zeggen trouw te zijn? En in hoeverre moeten wij bang zijn voor mensen die ons bedreigen? Zou Jezus bang zijn geweest voor de mannen die Hem aan het kruis hebben geslagen? In Gethsemane was Hij bang, maar niet zozeer voor mensen. Hij huiverde bij de gedachte dat Gods toorn op Hem neer zou komen. Dit is de enige, gegronde vrees die wij mogen kennen in ons leven – als wij de Bijbel zuiver en eerlijk laten spreken. Wij hoeven niet bang te zijn voor intimidatie en doodsbedreigingen. Wij hebben een God Die voor ons zorgt, ook nadat ons lichaam gedood is. Dát is onze hoop. En het is een duur gekochte hoop. Deze hoop is gekocht door Hem Die Zich niet liet intimideren door mensen, Die niet bevreesd was voor mensen, maar Die – juist door fysiek te sterven – Gods glorie toonde en Zijn wil deed, omdat Hij wist dat dit Gods wil voor Zijn leven was en het de grootste zekerheid en veiligheid omvatte. Dat was Zijn motivatie om werkelijk trouw te zijn aan Zijn Vader.
De les van Johannes 5:18
Je kunt Johannes 5:18 bezien in een chronologische context. Wat ervoor gebeurde, vormt de aanleiding van wat Johannes in het vers zelf schrijft. Vervolgens moeten we alles wat we hierna lezen, ook vanuit dit vers lezen. Jezus wordt bedreigd met de dood, maar Hij blijft Gods wil doen. Hij blijft de heerlijkheid van Zijn Vader tonen in de woorden die Hij spreekt en de daden die Hij verricht.
Als wij werkelijk de kracht van Gods wil verstaan, werkelijk gericht zijn op Zijn glorie en eer, zullen we – net als Jezus – in staat zijn om te volharden in het geloof, te volharden in het verheerlijken van God en hoeven we niet onder de indruk te zijn van intimidatie. Jezus raakte niet in paniek toen Hij wist dat mensen een aanslag op Zijn leven beraamden (zie hiervoor Lucas 13:31-35), maar wist wat Gods wil voor Zijn leven was.
Wie leeft tot Gods eer en elke dag met Hem wandelt, zal – gewelddadig of niet – ook sterven voor de glorie van God en voor eeuwig bij Hem zijn, om te genieten van Zijn glorieuze Persoon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reageren? Plaats hier uw vraag en/of opmerking.