SalvationInGod

zondag 3 maart 2013

Vraag & Antwoord [2] - Ik worstel met je oproep en boodschap om algenoegzame vreugde in Christus te zoeken en te vinden. Wat moet ik nu doen?

Laat mij allereerst een ervaring uit mijn eigen leven delen. Deze ervaring is mij niet vreemd. Er kunnen verschillende redenen ten grondslag liggen aan deze lusteloosheid. Bij mij is dit gekomen door een periode van depressie. De grond schudt als het ware onder je voeten. Het laatste wat ik zou verwachten wanneer God Zijn licht heeft doen schijnen in mijn hart met de blijdschap om Zijn Zoon, is een periode van lusteloosheid en nergens zin in hebben.

Te hoog ideaal?
Streef ik nu een te hoog ideaal na? Zit ik er nu naast? Is het doel van mijn leven dan niet om vreugde te vinden in Gods heerlijkheid en om te vechten voor deze vreugde? Deze vragen stel ik mijzelf als eerste. Ik moet er echter rekening mee houden dat de menselijke ervaring van dag tot dag wisselt. Geen dag is hetzelfde. Dit brengt altijd een deel onzekerheid met zich mee. Vandaag ben je vrolijk, maar morgen kun je een verdrietige boodschap te horen krijgen bij de huisarts. En dan? Weg blijdschap? Moeten je nu in paniek raken?
Je moet er niet van opkijken dat er in het begin van een dergelijke periode een schokbeweging in je leven is. De menselijke ervaring is hier gevoelig voor en ook kwetsbaar. Dit is iets waar je op voorbereid moet zijn en wat je ook niet krampachtig moet ontkennen; dat werkt averechts, het heeft geen zin. Wie zo’n periode in zijn leven meemaakt of meegemaakt heeft, zal merken dat het een depressie of dergelijke gemoedstoestand gaat wringen. Het ideaal om vreugde in Christus te vinden en om van Hem te genieten is dan voor het gevoel te hoog gegrepen.

Geen ideaal om na te streven, maar Gods vrije en eeuwige geschenk
De realiteit van ons broze bestaan op zowel het fysieke als geestelijke vlak mag niet worden ontkend. Tegelijkertijd ben ik er op grond van de Bijbel van overtuigd dat het Christus’ doel en blijdschap is wanneer ik mij in Zijn glorie verheug. Het feit dat Zijn doel en mijn dagelijkse ervaring mijlenver uit elkaar kunnen liggen, betekent niet dat Zijn doel niet meer geldt, of dat Hij deze bijstelt naar het niveau van mijn gemoed. Wees reëel dat Gods doel en jouw menselijke ervaring ver uit elkaar kunnen liggen. Elke christen ervaart teleurstellingen en niemand kan in dit leven zeggen volmaakt te zijn. Dat we er wel naar moeten streven is een ander verhaal. Maar wanneer het verschil tussen doel en ervaring ver uit elkaar liggen, moeten we hier pastoraal zorgvuldig mee omgaan.
Wat ik in dit opzicht mee zou willen geven, is dat het vinden van algenoegzame vreugde in de heerlijkheid van Christus geen ideaal is wat moet worden nagestreefd. Misschien zijn sommige mensen verrast dat – na alles wat ik hierover heb geschreven – ik dit zo stel. Wat ik hiermee bedoel, is dat wij het onszelf niet moeten opleggen als norm. Als we ervaren dat we tekortschieten in het aanschouwen van Christus’ heerlijkheid, moeten we niet zeggen: ‘dit is de norm, dit zou ik moeten doen.’ Het lost niets op. Je bent dan bezig om de vreugde in Christus tot hoofdzaak te maken en niet de vreugde in Christus. Dit is een belangrijk onderscheid waar je op moet letten. Vreugde kan een afgod worden. Genieten kan een afgod worden. Er bestaat ook een vorm van vreugde en genieten die vernietigend werkt en die God tegenstaat. Het gaat dus niet zozeer om ‘vreugde vinden’, maar om vreugde vinden ‘in Christus’!
We moeten ons realiseren dat het Gods welbehagen is dat wij Zijn eniggeboren Zoon aanschouwen en vreugde in Hem vinden. Met dit doel heeft Hij ons ook gered. Het initiatief ligt bij God. De Norm is God. Het ultieme doel ligt in God. Het is niet iets wat de mens zelf heeft uitgevonden. God is de initiator en Hij heeft ons hulpmiddelen gegeven om Zijn doel in ons leven te verwezenlijken.

Heiliging is een strijd voor de rest van ons leven
Heiliging duurt niet één dag of week. Het is geen opleiding van vier jaar, waarna je met een ‘heiligingsdiploma’ van school komt. Als God ons vormt naar het beeld van Christus door ons de vreugde in Hem te schenken, duurt dat ons hele leven lang. Als je vandaag lusteloos bent, hoef jij je niet lam te laten leggen door een hopeloze gedachte die zegt dat dit geldt voor de rest van je leven. Je mag hoop houden. Het kan soms een hele tijd duren voordat God machtig Zijn licht laat doorbreken in jouw hart en leven. Ik heb ook een aantal jaren ‘rationeel’ in Christus geloofd, zonder dat ik Zijn schoonheid echt heb begeerd te zien. Ik wist wat Hij gezegd heeft, ik wist wat Hij heeft gedaan en toch ontbrak het aan het geweldige licht waarin ik Hem in al Zijn schoonheid kon zien. Laat je dus niet ontmoedigen als je vandaag in het duister zit.
Heiliging is geen geïsoleerd gebeuren. Je doet het niet alleen, je blijft niet alleen. Je behoort tot de Gemeente van Christus, waarin je gemeenschap mag hebben met broeders en zusters. Ik hoop dat je vrijmoedigheid en veiligheid ervaart om iets van die duisternis te kunnen delen. Wanneer je depressief bent, weet je één ding: als je geen mensen om je heen hebt, en geen dingen omhanden hebt, blijf je de hele dag doelloos alleen, waarschijnlijk in bed. Praat met mensen. Je zult op sommige momenten onvermijdelijk tegen je gevoel in moeten handelen en toch dingen doen waar je helemaal geen zin in hebt. Neem de tijd om met elkaar te gaan zitten, met een geopende Bijbel en gevouwen handen. Erken de realiteit dat je op dit moment geen lust hebt in het zoeken van God. Dit uitspreken kan al een opluchting op zich zijn. Bid tot God, dat Hij Zichzelf aan jou wil openbaren als werkelijk prachtig boven al het andere.

Hoe duisternis Gods glorie intenser kan laten schitteren
Kan God duisternis gebruiken om Zijn Naam te verheerlijken? Zonder twijfel antwoord ik: ja. Mensen mogen menen dat dit crue gesteld is, maar als God duisternis niet kan gebruiken om Zijn glorie te laten schitteren, dan is zelfs het leven van Christus in dit opzicht problematisch en dan zouden wij zelfs een verkeerd begrip van het Evangelie hebben! We krijgen niet altijd antwoord op onze indringende vragen naar persoonlijk lijden, maar als we naar Christus kijken, zien we duidelijk dat Hij door lijden heen bleef kijken op de vreugde die vóór Hem lag. Die vreugde is in God. En Zijn glorie. Die vreugde is eeuwig. Die vreugde blijft. Die vreugde wordt nu nog beproefd, maar als God haar heeft geschonken aan een mensenziel, is zij onverwoestbaar. Ik bid dat de duistere momenten in het leven jou niet zullen afhouden van het heerlijke uitzicht om op een dag bij Jezus Zelf te zijn, om voor eeuwig van Hem te mogen genieten.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reageren? Plaats hier uw vraag en/of opmerking.

Blogarchief