Geloof werkt! – De geboorte van een boek

Een onderdompeling in The Gospel According to Jesus

In de introductie maakt John MacArthur duidelijk waarom hij het boek The Gospel According to Jesus heeft geschreven. Zoals gezegd, is dit boek polemisch van aard. Het wil een duidelijke stem zijn in een debat of discussie. De wijze waarop MacArthur zijn introducerende woorden op papier heeft gezet, laat dan ook niets aan de verbeelding over. Een aantal essentiële punten komen aan bod. Wanneer we de introductie goed op ons in laten werken, zien we de rode draad door zijn betoog: geloof gehoorzaamt.

Wat is het Evangelie?
MacArthur begint zijn introductie met een korte, maar levensbelangrijke vraag: “Wat is het Evangelie?” Om zich heen kijkend, is de voorganger tot het trieste besef gekomen dat de moderne Evangelieverkondiging niet in lijn is met het onderwijs van de Heere Jezus Zelf. Op dit punt moet ik een positieve opmerking plaatsen, omdat MacArthur schrijft dat dit besef is ontstaan door het bestuderen van het Mattheüs-Evangelie. Je kunt dus niet stellen dat hij een chagrijnige voorganger is, die altijd iets te zeuren moet hebben. The Gospel According to Jesus is dus een vrucht van jarenlange (hij bestudeerde de vier Evangeliën maar liefst zeven jaar!) en grondige studie. Dan heb je ook wel recht van spreken.

Juist de pijnlijke en confronterende elementen van Christus’ bediening, worden vandaag de dag – bewust of onbewust – veelal gemeden. Zou dit ook de reden zijn van het feit dat de introductie van het boek zelf ook pijnlijk en confronterend is? MacArthur zet de boel onmiddellijk op scherp en schudt hevig aan de fundamenten van de hedendaagse evangelische beweging (Evangelicalism).

Een gebroken evangelie
Welke fundamenten zijn dit dan? Om te beginnen – en dit is ook in Nederland uiterst actueel en een bekende manier van spreken – belooft het hedendaagse evangelie eeuwig leven, terwijl mensen gewoon in de zonde blijven leven. Kortom: je mag de belofte ontvangen dat God Zich met jou heeft verzoend in de Heere Jezus Christus, ook al leef jijzelf consequent in vijandschap met Hem. Er wordt gesproken over “Christus ontvangen als Verlosser.” Jouw eigen leven toewijden aan Hem als Heere en Meester over jouw leven komt in dit verhaal niet of pas later aan bod. Zoals MacArthur schrijft: “Het belooft verlossing van de hel, maar niet noodzakelijkerwijs bevrijding van ongerechtigheid.”
Dit heeft twee schadelijke effecten tot gevolg.
De eerste is dat dat mensen (en MacArthur noemt een aantal getallen aan de hand van de zogenaamde Gallup poll) op deze manier misleid worden met een valse hoop. Juist omdat er geen enkele morele claim op het leven van de persoon wordt gelegd, wordt de drempel voor de zogenaamde geloofszekerheid drastisch naar beneden gehaald. MacArthur is ervan overtuigd dat velen zich door dit bedrog laten misleiden. Ze zijn misschien wel christelijk, maar geen christen. Ze denken naar de hemel te gaan, maar zijn van top tot teen gebonden aan de machten van de hel.
Het tweede schadelijke effect dat MacArthur signaleert, is dat dit moderne evangelie onherroepelijk zal resulteren in ernstige imagoschade voor het volk van God – de Kerk. Want, opnieuw, als er geen morele claim meer gelegd wordt op degenen die belijden christen te zijn, dan kun je ook niet langer ingrijpen wanneer die mensen zich misdragen. Op deze manier wordt de kerkelijke tucht (ook een thema in het onderwijs van Christus!) bij het grofvuil gezet.
Het hedendaagse evangelie draait de zaak om: als iemand in zonde leeft, mag je het christen-zijn en de verlossing van die persoon niet in twijfel trekken, omdat diegene belijdt Jezus als Verlosser ontvangen te hebben.
In het onderwijs van het Nieuwe Testament zie je altijd het tegenovergestelde gebeuren: daar wordt zonder schroom getwijfeld aan de realiteit van iemands geloof in Christus als Verlosser, als vaststaat dat iemand in zonde leeft.

De insteek van het boek
MacArthur wil zich uitspreken tegen deze misstanden en doet dit in The Gospel According to Jesus primair vanuit Christus’ eigen bediening. Hoe sprak de Heere Jezus over geloof? Hoe nodigde Hij mensen uit tot Hemzelf? Welke beloften en waarschuwingen gaf Hij?
Een studie over Christus’ bediening – de gesprekken die Hij voerde, het onderwijs dat Hij gaf en de wonderen die Hij deed – moet volgens MacArthur uiteindelijk aantonen dat “lordship salvation” een Bijbels fundament heeft. En juist omdat “lordship salvation” door tegenstanders is verworpen als “een ander evangelie” (zie Galaten 1:6-9) heeft de Amerikaanse voorganger zijn taak serieus genomen.

Twee observaties, één belangrijke toepassing
Na het lezen van de introductie kunnen we al twee dingen met zekerheid vaststellen.
Als eerste kunnen we concluderen dat MacArthur primair zorgen heeft over belijdende christenen binnen de kerk. Hij wil het geloof van kerkmensen toetsen aan de hand van de elementen die Christus in Zijn onderwijs benoemt.
Ten tweede zien we dat MacArthur het geloof in Christus primair bekijkt door de lens van gehoorzaamheid. Geloof en zonde gaan niet samen. Christus en zonde gaan niet samen. Daarom kan het leven van een christen óók niet gelijkstaan aan een leven in zonde.
Dit alles samenvattend, kunnen we stellen dat de introductie helder verwoord is. Tegelijkertijd is het een ongemakkelijk begin van een boek. Het is praktisch. En het drukt je als lezer direct met de neus op de feiten.
Juist omdat het boek het geloof in Christus bekijkt vanuit de lens van gehoorzaamheid, roept het ook spanning op. Want wanneer wordt zonde een dusdanig groot probleem in jouw leven, dat je serieus de vraag moet stellen óf je wel een christen bent? Het feit dat MacArthur hier de aandacht op vestigt, is hem niet in dank afgenomen. Veel (belijdende) christenen lopen liever weg voor de mogelijkheid dat er zoiets bestaat als een “ingebeeld” geloof. Ze klampen zich dan maar vast aan selectieve beloften in de Bijbel.
Tegelijkertijd moeten we er ook voor oppassen dat we niet voortdurend met deze vraag bezig zijn. Daar wordt het geloofsleven op den duur niet gezonder van.
Wanneer ik denk aan The Gospel According to Jesus, dan ben ik verwonderd dat God mij meerdere malen aan de hand heeft genomen door teksten die in het lordship-debat aan de orde komen. De eerste ervaring van ongemakkelijkheid kwam door het lezen van Mattheüs 7:21-23:

“Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Velen zullen op die dag tegen Mij zeggen: Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam demonen uitgedreven, en in Uw Naam veel krachten gedaan? Dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij, u die de wetteloosheid werkt!”

Tegelijkertijd merk ik dat er iets extreems of ongezonds gebeurt in mijn denken, wanneer ik dergelijke waarschuwingen lees. Ik kan dan moeilijk nuchter blijven, lijkt het wel. Dan maakt de confronterende ongemakkelijkheid plaats voor fatalistisch en wanhopig denken: “Het is foute boel. Het zit niet goed.” Dat zijn ook zaken die The Gospel According to Jesus losmaken. Je zou zeggen: “Als je weet dat dit gebeurt, dan kun je dat boek toch beter laten liggen?” Natuurlijk. Ik kan het op de plank laten staan. Ik kan ervoor kiezen om er niet meer in te lezen. Ik kan er zelfs voor kiezen om het via Marktplaats te verkopen!
De vraag is echter of dit helpend is. En ik vind de uitdaging groot genoeg om er tóch in te lezen. Want ik hoop dat door het lezen van het hele boek dit extreme denken (deels) kan worden gecorrigeerd. En als dit aan het einde – na alles te hebben gelezen en geanalyseerd – in enige mate merkbaar is, dan is er al heel veel winst geboekt.