Read & Apply #28 Het Evangelie als groet

Galaten 1:1-5

De komende tijd zal ik de brief van de apostel Paulus aan de Galaten doornemen. Gedeelte voor gedeelte hopen we achter de betekenis van deze brief te komen. In dit deel van Read & Apply beginnen we bij de groet die Paulus aan deze gemeenten brengt.

1. De oorsprong van zijn boodschap ligt niet in Paulus
Paulus begint zijn brief met deze woorden:

“Paulus, een apostel – geroepen, niet vanwege mensen, ook niet door een mens, maar door Jezus Christus en God de Vader, Die Hem uit de doden opgewekt heeft – en al de broeders die bij mij zijn, aan de gemeenten van Galatie…”

Paulus zet hier al meteen hoog in: “Ik schrijf een brief, ik schrijf jullie deze boodschap, maar hij komt niet van mij.” Paulus is een middel, een instrument. Hij is een apostel. Hij is geroepen om deze boodschap te verkondigen. Welke boodschap? Dat God de Vader Jezus Christus heeft opgewekt uit de doden. Ook lezen we dat Paulus niet alleen was toen hij deze brief schreef; er waren mensen om hem heen. En wat ons ook opvalt: de brief gaat niet naar één gemeente, maar naar meerdere gemeenten in één regio. Blijkbaar bevat zijn brief dus een boodschap die meerdere kerken moeten horen.

Het maakt een heel verschil of een mens met zijn eigen boodschap aan komt zetten, of dat de Schepper van hemel en aarde ons iets wil duidelijk maken. Paulus zegt hier in feite: “Ik laat van mij horen, maar met een boodschap van God.” Met andere woorden: wie Paulus’ boodschap afwijst, wijst God af.

2. Alles wat Paulus schrijft, komt door Jezus Christus tot ons
Wanneer we naar vers 3 gaan, zien we de groet die Paulus brengt:

“…genade zij u en vrede van God de Vader en van onze Heere Jezus Christus…”

Deze woorden komen in bijna alle brieven van Paulus voor. Ze zijn bekend en daarmee is het risico groot dat ze de kracht van hun betekenis verliezen. En wat hebben ze een onschatbare betekenis!
Paulus zegt hier: “Ik mag jullie namens God Zijn genade en Zijn vrede verkondigen.” Met andere woorden: God Zelf groet ons door Paulus heen.

Stop hier even.

God begroet ons persoonlijk met Zijn genade en Zijn vrede. Hoe vaak sta jij er bij stil dat als jij de Bijbel opendoet, God Zelf jou begroet met Zijn genade en vrede?
Ik persoonlijk bar weinig. En daarom is het goed om te beseffen dat nog voordat jij ook maar iets gedaan of gelezen hebt, God jou begroet wanneer je tot Hem gaat: “Goedemorgen [vul je eigen naam maar in], Ik geef je Mijn genade en vrede.” En je mag plaatsnemen en luisteren naar wat Hij vervolgens door die genade en in vrede wil zeggen.

3. Het Evangelie vormt het hart van Paulus’ groet
En wat zegt God hier door Paulus aan de Galaten? Hij verkondigt de kern van het Evangelie in vers 4:

“…Die Zichzelf gegeven heeft voor onze zonden, opdat Hij ons zou ontrukken aan de tegenwoordige slechte wereld...”

God verkondigt niet alleen genade, maar ook de grond voor die genade: “Mijn Zoon, Jezus, heeft Zich voor jou gegeven, voor jouw zonden. Hij heeft Zichzelf gegeven, om jou te bevrijden van het verdorven, met zonde bevuilde systeem van de wereld.” Dit gaat ver. Héél ver. Misschien denken we aan een paar dieptrieste, slechte, onuitsprekelijke dingen, omgeven door taboes. Maar het gaat dwars door alles heen.
Er is geen mooier en gelukkiger groet dan Gods groet in het Evangelie. Maar er is ook geen groet die dieper gaat dan de groet van het Evangelie. Ze maakt een einde aan alles wat de mens groot en trots maakt. Het Evangelie is niet dat ik mijzelf voor God geef, maar dat Hij Zijn Zoon gaf voor mij. En mijn ervaring is dat ik binnen de kortste keren geneigd ben deze zaak om te draaien. Het blijft een worsteling, het blijft een gevecht. Begroet God mij wél deze morgen met genade en vrede, of niet? Is Hij stil, omdat ik gisteren een zware en teleurstellende dag had? Het antwoord vinden we hier: Gods groet hangt niet zozeer af van onze prestaties als christen, maar is volledig te lezen in het bloed van Jezus Christus. Wat een zegen als we dit besef als kerk zóveel meer kunnen delen!

4. Het verlossingswerk van Jezus Christus is naar de wil van God
Paulus gaat verder in vers 4:

“…overeenkomstig de wil van onze God en Vader.”

De Heere Jezus Christus heeft Zijn leven gegeven voor ons. Dit deed Hij absoluut niet met tegenzin. En ook God gaf Zijn Zoon niet met lange tanden. Hij zei niet: “Het moet nu eenmaal, er zit niets anders op…” Nee, Hij wilde Zijn Zoon geven! Er zijn geen enkele bedenkingen of bezwaren te plaatsen bij Gods bereidwilligheid om ons te verlossen! Waarom doen wij dit dan wel?
Omdat we een sober, verschraald beeld hebben van Gods genade. Als we werkelijk zouden begrijpen dat God ons tegemoet wil komen met genade en vrede en dat het verlossingswerk van Christus een diep welgemeende handeling is, zouden we opveren en versteld staan van verwondering. Het zijn juist die kanttekeningen bij Gods bereidwilligheid die het ons zo lastig maken. Dat zeg ik niet als kil verwijt, maar als iemand die hier snel tegenaan loopt. We kunnen als kerk, en als christenen onderling, een geweldige stap voorwaarts maken door alleen al deze verzen met elkaar te bespreken en deze verzen als oprechte groet gebruiken. We zien hier dat Paulus dit deed.

5. Het verlossingswerk van Jezus Christus heeft eeuwige waarde
Na het brengen van het Evangelie als groet, eindigt Paulus zijn groet in vers 5 met het loven van God:

“Hem zij de heerlijkheid in alle eeuwigheid. Amen.”

Het verlossingswerk van Christus resulteert volgens dit gedeelte in drie zaken:

A. God onttrekt ons aan de tegenwoordige slechte wereld
B. Gods oprechtheid in het geven van Christus wordt zichtbaar
C. God verkrijgt alle eer, tot in alle eeuwigheid

We zien hier in een notendop de geweldige wisselwerking tussen Gods verantwoordelijkheid in het Evangelie, en die van ons. God geeft Christus voor ons; Hij begroet ons met de genade en vrede van het kruis en het lege graf; wij ontvangen dit alles in Christus en geven hiervoor eeuwig de dank en eer!